Op 1 september van dit jaar ben ik 10 jaar ICT-coördinator: een reden om te vieren. In die tien jaar heb ik heel wat zien evolueren op ICT-vlak in de vijf basisscholen waar ik ICT-coördinator ben.
Op vele scholen ben ik begonnen in ‘de woestijn’. Op sommige scholen was er al sprake van een lokaal computernetwerk, op andere scholen was mijn eerste werk het leggen van netwerkbekabeling tot in klaslokalen waar er nog geen internet was, in een extreem geval ook naar het lokaal dat mij als werkplek werd toegewezen.
Bij mijn vorige werkgever was ik al goed gewend geraakt aan Windows XP, als het standaard besturingssysteem, maar op sommige scholen trof ik nog volop Windows 98 aan, of een ‘verdwaalde’ Windows 95, met alle problemen van dien. Op dat vlak wilde ik natuurlijk zoveel mogelijk de overschakeling maken naar Windows XP, dat kon met ‘refurbished’ materiaal dat door een bank of een telecombedrijf aan de scholen werd gedoneerd. Deze pc’s kregen op alle scholen een lang ‘tweede leven’. De tweedehands laptops die we kregen of, in een paar gevallen, aankochten hielden het meestal maar één of twee schooljaren uit. Van tablets was nog geen sprake, iets wat veranderde na het op de markt komen van de iPad in 2010 en de hele tabletrevolutie die eraan vast hing. Maar daar waren we niet klaar voor, wegens nog geen Wifi.
Het beste ICT-materiaal was tien jaar geleden terug te vinden op het secretariaat van de scholen. Nu heeft iedere pc in een klas dezelfde rekenkracht als op het secretariaat. Door het stopzetten van Windows XP, kreeg ik ook de middelen om pc-parken te vernieuwen. Wat nu resulteert in een vlotte overschakeling van Windows 7 of 8 naar Windows 10. Zo kunnen we de leerlingen de werkomgeving bieden die ze thuis ook hebben.
Een andere heuglijk feit in die voorbije tien jaar was de introductie van digiborden in de klaslokalen. Het heeft veel bijgedragen tot de computerkennis van de leerkrachten en het was een prima manier om ICT vlotter in een klaslokaal in te zetten.
De voorbije tien jaar kende ook qua softwaregebruik een grote evolutie. Webtoepassingen als Bingel en Kweetet ontstonden en zijn er voor verantwoordelijk dat leerlingen op een basisschool online kunnen oefenen (op maat)
en via deze toepassingen zelfs hun huiswerk maken. Deze toepassingen boden de mogelijkheid om leerstof met de computer (en later ook de tablet) in te oefenen. In die zin zijn het goede voorbereidingen voor Smartschool of een andere online leeromgeving die hen tijdens hun verdere schoolcarrière te wachten staat.
Ook het lokaal opslaan van data gebeurt steeds minder, door het ontstaan van ‘de cloud’ en een grote keuze aan gratis online opslagmogelijkheden.
Ook het administratieve luik van een basisschool en haar leerkrachten kende een hele evolutie. Zo is bijna alle administratieve organisatie nu een online gebeuren, en ook agendering en lesvoorbereidingen van een leerkracht gebeuren nu bijna volledig online via online toepassingen.
Ook de schoolwebsite kende in die tien jaar, soms met vallen en opstaan, een hele evolutie. De schoolwebsite evolueerde van een statische website, naar een website waar iedere leerkracht en medewerker op een school kan toe bijdragen en zo het thuisfront kan laten ‘binnenkijken’ op de school.
Als ik dit alles zo op een rijtje zet, kan ik niet anders dan tevreden terugkijken…